Gebruiksvriendelijke instructies in kader van sociale tewerkstelling

DECEUNINCK NV wil duidelijk de juiste en correcte aandacht besteden aan zijn medewerkers. Dit gaat niet alleen over verloning, opleidingen en diverse incentives maar zeker ook over de tewerkstelling van mensen met een "arbeidsbeperking".

Enkele voorbeelden van aanpak bij DECEUNINCK NV zijn:
- Al 28 jaar werken er jongeren (2-4/jaar) van het VTI Roeselare die omwille van leerbeperkingen of schoolmoeheid terecht komen in het Centrum Leren en Werken (vroeger CDO). Daarbij wordt een slaagpercentage van +/- 50% vastgesteld. Dit betekent dat de jongere na het traject nog minstens 1 jaar in het bedrijf werkt.
- De principiële tewerkstelling in aangepaste arbeid van medewerkers die door een arbeidsongeval binnen de onderneming een blijvende arbeidsbeperking hebben opgelopen (2 medewerkers).
- De tewerkstelling van 3 medewerkers met een lichte mentale of fysieke beperking via de VOP (Vlaamse OndersteuningsPremie).
- De tewerkstelling van 2 tot 3 mensen via het nieuwe statuut Art 60 Privé. Het OCMW, als werkgever in samenwerking met een privé partner, biedt aan een persoon een baan aan. Die persoon heeft recht op een leefloon of financiële steun (uitkeringsgerechtigd). Doel is om deze mensen administratief en op het gebied van arbeidssattitude terug op het rechte pad te brengen.

Binnen  DECEUNINCK NV werken er jaarlijks 6 tot 10 mensen in al deze statuten. Hiervan werken er 3 op de dienst Environment, Health and Safety (containerpark, kleine onderhoudstaken, koerman).

De tewerkstelling van mensen uit kansengroepen is niet evident en moet in de eerste instantie een bewuste keuze zijn van het bedrijf en intern ondersteund en opgevolgd worden door eigen medewerkers die deze thematiek nauw aan het hart ligt.

Een grote uitdaging hierbij is begrijpbaar en op ieder zijn niveau de taken te communiceren waardoor deze mensen zelfstandig en veilig kunnen werken rekening houdend met hun mogelijkheden.

Door hun job komen deze mensen in alle afdelingen terecht en komen ze in contact met verschillende gevaarlijke producten. Dit betekent dat specifieke aandacht moet besteed worden aan:
-  Het opstellen van duidelijke en gestructureerde instructies.
-  Het rijden met een heftruck. Een opleiding met aangepaste (vertraagde) examens en begeleiding via de VDAB en het CVO.
-  Het herkennen van verschillende afvalstromen.
-  Het kennen van pictogrammen die verwijzen naar specifieke risico's.
-  Het omgaan met afwijkende gebeurtenissen bij het ophalen en sorteren van afvalstromen.
-  Het gebruik van PBM's.

Het bedrijf ontwikkelde onder meer volgende werkinstrumenten hiervoor:
1. Duidelijk werkrooster
Het opstellen van een duidelijk werkrooster is belangrijk om te vermijden dat door diverse afroepen uit alle afdelingen hun taken in de war worden gestuurd. Dit werkrooster wordt bekendgemaakt in alle afdelingen en kan enkel aangepast worden door hun leidinggevenden. Hun leidinggevende ligt duidelijk vast (eenduidige instructies).

2. Beschrijving risico's
Er bestaat voor iedere afdeling een document "afdelingsgebonden risico's" dat een  overzicht bevat van de grootste risico's in die afdeling. Aan de hand van dit document kan snel uitgelegd worden welke risico's aanwezig zijn. De bijbehorende pictogrammen worden onmiddellijk uitgelegd.

3. Identificatie van afvalstromen
Er werd een overzichtslijst gemaakt van alle afvalstromen. Er werden drie kleurcodes aangemaakt.
Rood: brandbare producten
Blauw: gevaarlijke, niet brandbare producten
Geel: kleine afvalstromen waar geen groot recipiênt voor nodig is (TL-lampen, bruingoed, spuitbussen, enz.)
Deze kleurcodes komen terug in zowel het containerpark, op de afvaletikettering en de overzichtslijst. Het vereenvoudigt de herkenning en sortering van de verschillende stromen.

Voor de (niet gevaarlijke) afvalstromen zonder kleurcodes zijn geïdentificeerde containers beschikbaar per afvalstroom in het containerpark (bv hout A en B, folie, PMD, enz.). Maar telkens met een beschrijving van de afvalstroom in het fabrieksjargon.
Op de afvaletiketten staan nog wel de eural- en afvalcodes maar die zijn bedoeld voor de erkende ophalers en verwerkers, maar niet voor de eigen medewerkers.

4. Afvalsorteerinstructies
Er werden ook afvalsorteerinstructies per afdeling gemaakt. Hierbij werd zoveel mogelijk met fotomateriaal gewerkt.